മഴയില്‍ മുറിവേറ്റ ഭടന്‍
ഭാര്യയോട് -
മഴ കണ്ടു ഞാന്‍ നിന്‍റെ മിഴി കണ്ടു ഞാന്‍
കടക്കോണില്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ നോവാറ്റി വച്ചൊരാ-
നീര്‍ മണിയില്‍ മറയും നിഴല്‍പ്പാടു കണ്ടു ഞാന്‍ .
നിന്‍റെ ഹൃദയത്തിലൊഴുകുന്ന നീര്‍ ചാലു കണ്ടു ഞാന്‍ .
മറുപടി -
മഴ കൊണ്ടു നിന്നു നിന്‍ നിഴല്‍ കണ്ടു ഞാന്‍
കുട ചൂടി മറയുന്ന മഴ വീണ വഴികളില്‍
ഇടറുന്ന കാലടി മുറിപ്പാടു കണ്ടു ഞാന്‍
നിന്‍റെ മുറിവിലെ നീറും നിണപ്പാട് കണ്ടു ഞാന്‍ .
മടക്കയാത്ര -
പുഴ കണ്ടു ഞാന്‍ പിന്നെ തുഴ കണ്ടു ഞാന്‍
പുഴയിലെ മറയും തുഴപ്പാടു കണ്ടു ഞാന്‍ .
പുഴവരമ്പില്‍ നിന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കണ്ടു ഞാന്‍ .
പണി പാതി തീര്‍ത്തിട്ട ശില്പങ്ങള്‍ കണ്ടു ഞാന്‍.
ഭടന്റെ കത്ത് -
രണ ഭൂവിലെത്തി ഞാന്‍ ഇവിടത്ത്തിലും പുഴ ;
മഴ വീണതല്ല ഇത് നിണമാണു പൊന്നെ .
അറിയില്ലിതാരെന്നും ആര്‍ക്കായി വീണെന്നും
എരിയുന്ന കണ്ണുനീര്‍ ഉരുകുന്നു കണ്ണില്‍ .
നാട്ടില്‍ -
പത്രത്ത്തിലാകെ പരസ്യങ്ങള്‍ വാര്‍ത്തകള്‍
പൊട്ടിത്തെറികളായ് എത്തുന്നു ചിത്രങ്ങള്‍ .
താളുകള്‍ ഓരോന്നും ഓമനേ നിന്മുഖം
തേടി തിരഞ്ഞു തളര്‍ന്നുറങ്ങീടുന്നു .
ഭാര്യയുടെ കത്ത് -
ആദികള്‍ വായിച്ചു നിറയുന്നു കണ്ണുകള്‍
മിഴിനീരു മായ്ക്കുന്ന കത്തിലെ വാക്കുകള്‍ .
പട വിട്ടു പോരൂ നീ പിടയുന്നതെന്‍ മനം .
കണ്ണനെ കാണണ്ടേ ?പേരു വിളിക്കണ്ടേ ?
തിരിച്ചു വരവ് -
കണ്ണന്റെ അച്ഛനെ തേടിയ കത്തുമായ്
അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ പെട്ടിയുമായെത്തി .
പെട്ടകം മുറ്റത്തു മഴ നനയാതെത്തി -
നില്‍ക്കുന്നു ചുറ്റിലും പട്ടാള വേഷങ്ങള്‍ .
ഭടനുവേണ്ടി -
പൂ പോലെ വാടിയെന്‍ ഓമലെ കാട്ടണം
പൂവാംകുരുന്നില കുഞ്ഞിനെ കാട്ടണം .
അച്ഛനെ കാട്ടണം അമ്മയെ കാട്ടണം .
പൂവുമായ് എത്തുന്നോരെല്ലാരും കാണണം.
മകനുവേണ്ടി -
പിന്നെയും എന്തിന്നു പൂക്കുന്നു കായക്കുന്നു
പുഷ്പങ്ങള്‍ അര്‍പ്പിച്ചു പോരിന്നിറങ്ങുന്നു .
ഒന്നുമേ കൊണ്ടുപോകില്ല നാം ഓര്‍ക്കുക;
ഒരു തരി മണ്ണുമീ പൊന്നിന്‍ പതക്കവും .
.
A Grand salute with tears...
To those souls...
No comments:
Post a Comment