നീ ഉണരാതിരുന്ന നീണ്ട രാവുകളില്
ഞാന് ഉറങ്ങാതിരുന്നിട്ടുണ്ട്...
നിലാവിനേക്കാള് ഭംഗിയുള്ള പൂക്കളുടെ മന്ദഹാസം രുചിച്ചുകൊണ്ട് ...
നേര്ത്ത മഞ്ഞുള്ള പുലരികളില്
മണ്ചട്ടിയിലെ ചുവന്ന പനിനീര് ചെടി ,
അടിവേരിലൂടെ വെള്ളം വലിച്ചു കുടിക്കുന്നത് കേള്ക്കാന് കതോര്തുകൊണ്ട്..
മീന മാസ സായാഹ്നങ്ങളില്
വാടിയ വല്ലികള്ക്ക് നീര് പകരുന്പോള്
വിരിയാറായ മുല്ലമൊട്ടു പകരം തരുന്ന ഉന്മത്ത ഗന്ധത്തെ കവച്ചു വച്ചിട്ടുള്ളതും
നീ നെറുകയില് എനിക്ക് തന്ന ചുംബനങ്ങള് മാത്രമാണ് .
"ഇന്നലെയും ഇന്നും നാളെയും ബാക്കി നില്ക്കെ
പൂക്കളും ചെടികളും ഞാനും കാത്തു നില്ക്കുന്നതും
ഞങ്ങളറിയാതെ പോയ നിന്നെ മാത്രമാണ് ."
"ഒരു മഴ മാത്രമാണ് ".!!!