ഒരു പ്രവാസിയുടെ ഭാര്യ .
=========================
കരയില്‍ ഇരുളിന്‍റെ കാര്‍കൂന്തലിഴവീണു
കടലില്‍ അരുണന്‍റെ നിണമലിഞ്ഞു.
ഒരു പകലൊടുങ്ങിയ സൂര്യനായവനും
അഴലിന്‍റെ ആഴിയില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ.
നീ തന്ന കനവുകള്‍ വിരലുകളാലിനി
കവിതകളെഴുതുന്ന രാവുണര്‍ന്നു.
അവസാന കിരണങ്ങള്‍ അഴകെഴും കുങ്കുമ
പൂക്കളായ് നെറുകയിലൊതുക്കി വച്ചു.
മോഹങ്ങളൊക്കെ ഒളിച്ചു വച്ചു മുല്ല-
മൊട്ടുകള്‍ മുടിയിഴക്കുള്ളിലായി.
ഒന്നുമേ പറയാതെ ഒരുവാക്ക് മിണ്ടാതെ
ഉള്ളിലെ സങ്കടം കടലെടുത്തു.
കൈത്തടം മറവച്ചൊളിച്ചു വച്ചു അവള്‍
കണ്ണില്‍ പിറന്ന കടലൊരുതുള്ളിയില്‍ .
കരിമഷി എഴുതിയ കടമിഴിക്കോണിലെ
ഒറ്റയ്ക്കു തേങ്ങുന്ന തേന്‍തുള്ളിയില്‍.
കന്നിപ്പടര്‍പ്പിനെ മാറത്തണച്ചവള്‍
വിങ്ങുന്ന മേഘമായ് മാറിനിന്നു.
തുള്ളികള്‍ പൊഴിയാതെ അകലുന്ന കാന്തന്‍റെ
കാലടിപ്പാടുകള്‍ നോക്കി നിന്നു.
കാത്തിരിപ്പാണിനി കാലങ്ങളറിയാതെ
കാഴ്ചകളില്ലാതെ കൂരിരുട്ടില്‍.
രാക്കിളിപ്പാട്ടിന്‍റെ താരാട്ട് കാതോര്‍ത്ത്
കാത്തിരിപ്പാണിനി കൂട്ടിനുള്ളില്‍.
രാവുതാണ്ടുന്നവന്‍ കതിരവന്‍ കൈകളില്‍
വര്‍ണങ്ങള്‍ വാരി മടങ്ങിയെത്തും
പുല്ലിലും പൂവിലും കണ്‍പീലിത്തുന്പിലും
ആയിരം സൂര്യനായ് തിരികെയെത്തും.
ഓളങ്ങള്‍ താലങ്ങളേന്തി നില്ക്കും കണ്ണി-
ലാനന്ദമരുവിയായ് ഒഴുകിയെത്തും.
മുടിയിഴ മറ നീക്കി മുല്ലകള്‍ വിരിയും
ഗന്ധ-നിശ്വാസങ്ങളിടകലരും.
