
കാട്ടു നൊമ്പരത്തി !!
ഇനിയെന്റെ കാടിന്റെ നൊമ്പരം കേള്ക്ക നീ ,
ഇനിയെന്റെ മാറിന്റെ നൊമ്പരം കേള്ക്ക നീ .
ഒരുകുടം പേമാരി നിറകുടം പെയ്യുന്നു -
അടിയന്റെ കാടിന്റെ അടിവേരുമോഴുകുന്നു .
തലവെട്ടി ഇലമാറ്റി നിര്ത്തിയ മാമരം -
അടിയോടെ കടപുഴകി മണ്ണില് പതിക്കുന്നു .
കാച്ചിലുകള് കായ്ക്കുന്ന മേച്ചില് പുറങ്ങളില് -
മണ്ണിന്റെ മണമുള്ള ചോരമഴ പെയ്യുന്നു.
കാടിന്റെ കൊച്ചു കുറുമ്പനാം ഉണ്ണിയെ -
പൊട്ടാസ് പൊട്ടിച്ചു പടുകുഴിയില് വീഴ്ത്തുന്നു.
വമ്പുകള് കാട്ടുന്ന വന്പുലി ഒന്നിനെ -
പച്ചയ്ക്ക് ചീന്തുന്നു കമ്പളം തീര്ക്കുവാന് .
കാടിന്റെ ഓമന കൊമ്പന്റെ ദന്തങ്ങള് -
അറവാളു പല്ലുകള് കാറി മുറിക്കുന്നു .
കാടിന്റെ നിശ്വാസമീണങ്ങള് തീര്ക്കുന്ന
പാഴ്മുളം തണ്ടുകള് ചുട്ടു കരിക്കുന്നു .
കാടിനെ കാക്കണം നാടിനെ കാക്കണം .
കാടിന്റെ മക്കളുടെ മാനങ്ങള് കാക്കണം .
അടരാടി നേടുവാന് അമ്പുകള് ,വില്ലുകള് ,
അരിവാളുമല്ലാതെ അടിയനെന്താആയുധം .
ഭൂമിയെ പിളരുന്ന വിള്ളലുകളടയുവാന്
ഇനി വരും തലമുറകളടിവേര് തീര്ക്കണം .
അടിയനെ കാക്കണം അടിയോടെ കാക്കണം
അടിയന്റെ വേരുകള് മുറിയാതെ നോക്കണം .
No comments:
Post a Comment