വന വീഥി...!!!
ഒരുവഴിയമ്പല കതിരൊളി വെളിച്ചം
നിന്നൂ ..! നിന്‍ വഴി തിരഞ്ഞു ...
ഒരു വേളയെങ്കിലും പിന്തിരിയാതെ നീ
എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞു ...
കാടുകള്‍ മേടുകള്‍ കാട്ടരുവികളില്‍
നിന്‍ പദ ചലനം കേട്ടൂ...
പാദാരവിന്ദങ്ങള്‍ വാരിപ്‌പുണര്‍ന്നോരാ
പാദസരങ്ങള്‍ നീ വലിച്ചെറിഞ്ഞൂ...
കരിമഷി ചാലിച്ച മാനിമ ഇണകളില്‍
നിന്മിഴിപീലികള്‍ വിടര്‍ന്നൂ ...
കാതുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു തെല്ലിട ഞോടിയിലാ
മാനുകള്‍ കാനന നിശയിലലിഞ്ഞ്ഞൂ...
നിന്മുഖ കാന്തിയില്‍ നാണിച്ചു ലജ്ജിച്ചു
പനിമതി മുകിലാല്‍ മുഖം മറച്ചൂ ...
മുടിയില്‍ പൂ വച്ചു പനിനീര് തളിച്ച്ചൂ
ഒരു രാത്രി മഴ നിന്നെ പറഞ്ഞയച്ചൂ ...
ഇനി ഒരു മാറ്റൊലി ഇല്ലെന്നുറപ്പിച്ചു
കിളികള്‍ വീണ്ടും ചിലചിലച്ചൂ ...
പഴയോരാ രാത്രിയില്‍ മഴ നനഞ്ഞുറങ്ങിയ
കതിരവന്‍ മലകളില്‍ പുന്ചിരിച്ച്ചൂ ...
അരുവികള്‍ വീണ്ടും ചിലങ്കകള്‍ അണിഞ്ഞൂ
മാനുകള്‍ മേച്ചില്‍ പുറങ്ങളില്‍ അലഞ്ഞൂ ...
കോതി ഒതുക്കാത്ത വന വല്ലികളില്‍
വാടിയ മുല്ലകള്‍ തങ്ങി നിന്നൂ ...
വാനം ചിരിച്ചൂ , വന വീഥി തെളിഞ്ഞൂ ...
മഞ്ഞില്‍ പൂക്കള്‍ പുന്ജിരിച്ച്ചൂ...
വിളക്കില്‍ തിരികള്‍ അണഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും
വഴിയമ്പല നട തുറന്നിരുന്നൂ ..
No comments:
Post a Comment